dinsdag 30 april 2013

Meneer De Ruiter, hoe te oordelen over ideologiën waarvan ik geen aanhangers ken?

Over de “koude” en de “warme” benadering van ideologieën. Arabist Jan Jaap de Ruiter (Universiteit Tilburg) laat zich goed kennen. Een heel boek schrijven over Geert Wilders, Blonde Mevrouw geen excuses aanbieden voor het en plein publique voor de radio verdraaien van haar woorden én verwijten dat ze niet de discussie aan gaat met moslims maar zelf niet reageren op reacties op zijn artikel. Dan maar nieuwe artikelen als reactie of zelfs satires. “Mijn stelling is dat religies en ideologieën in de eerste en laatste plaats door mensen gedragen worden. Zonder menselijke steun is er geen religie of ideologie”. Geen “koude” maar dus een “warme” benadering van ideologieën. Maar hoe dan te oordelen op ideologieën waarvan de meeste mensen geen enkele aanhanger kennen? Ik noem hier libertarisme, luddisme en de ideologie voor het vrij wapenbezet. Hoe volgens De Ruiters redenering te oordelen over libertarisme. Libertarisme is afschaffing van de overheid. En dus van het parlement en dus de democratie. Dat is nogal heftig. Maar volgens De Ruiter is dat, laat ik het maar noemen een “koude” benadering. De Ruiter is immers voor een “warme” benadering want ik citeer “religies en ideologieën worden in de eerste en laatste plaats door mensen gedragen. Zonder menselijke steun is er geen religie of ideologie”. De meeste Nederlanders kennen geen libertariërs als buurman of collega. Zonder opgelegde religieuze verplichtingen zijn ze ook moeilijk te herkennen. Hoe is dan de volgens De Ruiter noodzakelijke “warme” benadering van het libertarisme mogelijk ? Hoe volgens De Ruiters redenering te oordelen over het luddisme? Als reactie op de industriële revolutie ontstond begin 19e eeuw een ideologie tegen industriële en technologische vooruitgang. Machines zijn slecht voor het milieu en zelfs slecht voor de economie omdat handwerklieden werkloos worden. Dankzij de technische vooruitgang en het feit dat activisten landbouwwerktuigen niet saboteren geven we in vergelijking nog maar een schijntje uit aan levensmiddelen. Maar dat is natuurlijk een “koude” benadering van het luddisme. Want “ideologieën worden in de eerste en de laatste plaats door mensen gedragen”. Nu heb ik maar gehoord over twee luddisten. Dat is de unabomber (17 aanslagen met in totaal 3 doden) en sociaal-democraat Louis van der Kallen (Bergen op Zoom). De eerste mogen we natuurlijk totaal niet noemen om tegen luddisten het “ressentiment niet te doen toenemen”. En om nu van één persoon de handel en wandel na te gaan om van Jan Jaap de Ruiter een oordeel te mogen velgen over de ideologie luddisme gaat, mij althans, te ver. Hoe volgens De Ruiters redenering te oordelen over de ideologie voor het vrij wapenbezit? Men kan tussen de VS en Nederland een vergelijking maken tussen de dodelijke slachtoffers van vuurwapens. Dat eventueel corrigeren naar culturele achtergronden en corrigeren naar het feit dat het in Nederland eigenlijk juist veel erger had kunnen zijn. Ik doel daarbij natuurlijk op het veel grotere “ressentiment” in Nederland door ene Geert Wilders (zeg ik het goed Jan Jaap?). Maar dat behoeft totaal geen onderwerp van studie te zijn. Want dat betreft slechts een “koude” benadering van een ideologie. Het gaat natuurlijk om de “warme” benadering van het streven naar vrij wapenbezit. Onderwerp van studie dienen daarin te zijn “de mensen die de ideologie dragen”. Maar ook hier geldt dat deze mensen niet zichtbaar zijn. Dus ook hier geldt dat de volgens De Ruiter noodzakelijke “warme” benadering van een ideologie onmogelijk is. De Ruiters noodzakelijke “warme” benadering van ideologieën (hij noemt de normale “koude” benadering zelfs bizar) is dus weinig steekhoudend. Dat is bijvoorbeeld ook omdat thans elke Turk, Somaliër en Marokkaan als moslim (volgeling van godsdienststichter Mohammed) wordt aangezien. Moslim ben je echter alleen als je de godsdienststichter Mohammed gelooft en niet omdat, uit angst voor uitsluiting of erger, je daarnaar gedraagt. Ook zou je, volgens De Ruiters redenatie, als ex-moslim je geloof in je religie alleen hebben kunnen verliezen als je (je was immers zelf moslim en dus zelf “(uit)drager van je religie”) op een gegeven moment een hekel aan je zelf had. Verder kan je aanhangers van een religie volgens De Ruiters redenatie ook nooit verwijten inconsequent in hun ideologie te zijn. Aangezien er volgens De Ruiter immers alleen die (inconsequente) aanhangers per definitie de ideologie vormen. Ik doel hierbij op dat deel van de christenen (met hun (“koude”) ideologie dat Jezus de “Verlosser” is) wel een grote bek hebben over autochtone “ongelovigen” maar wel keihard weglopen met de ideologie van volgelingen van godsdienststichter Mohammed. Overigens vind ik, al zeg ik het zelf, de termen “koude” en “warme” benadering van godsdiensten en andere ideologieën wel goed gevonden. De “warme” benadering van Jan Jaap de Ruiter is gewoon idioot. Misschien dat volgelingen van met name de islam en christendom hun ideologie ook eens een keer “koud” willen benaderen. En dan misschien niet alleen het fabeltje van Jan Jaap de Ruiter zullen doorprikken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten